Domowe Wideo HD

HD niejedno ma imię. Istnieje kilka formatów wykorzystywanych w kamerach, pozwalających zapisać obraz w wysokiej rozdzielczości. Scharakteryzuję pokrótce te, z którymi amator ma szansę się zetknąć. Z niektórymi niestety tylko pod warunkiem, że jest zaawansowanym amatorem ;).

HDV
Pierwszym formatem, który niejako w sposób naturalny wyewoluował z popularnego DV był HDV, wykorzystujący ten sam nośnik do zapisu, czyli taśmy DV i miniDV. Najczęstszym trybem zapisu w tym formacie jest 1080i. Niektóre modele Sony (np. HVR-Z5, HVR-Z7) oraz Canona (XH-A1, XH-G1 i HV40) mogą zapisywać również w formacie 1080p. Tylko firma JVC stosuje tryb 720p. Format HDV wykorzystuje kodek MPEG-2.

Przeniesienie nagranego materiału z kasety na komputer wymaga procesu przechwytywania, który odbywa się po podłączeniu kamery kablem standardu IEEE 1394 (producenci nazywają to złącze różnymi nazwami handlowymi np. FireWire albo i-Link). Jest to proces, który trwa tyle co nagranie, więc opóźnia moment przystąpienia do montażu.

Pierwszymi kamerami zapisującymi w formacie HDV, były urządzenia z segmentu profesjonalnego lub półprofesjonalnego. Kamery Sony FX1 i Z1, wprowadzone na rynek w 2004 oraz Canon XH-A1 i XH-G1 z 2006 roku pozostają do dziś popularne wśród filmowców w Polsce (szczególnie kamerzystów weselnych). Stopniowo pojawiały się modele bardziej amatorskie, na przykład seria Canona: HV10, 20, 30 i 40 lub Sony HDR-HC1. Wciąż jednak przeważająca część modeli to konstrukcje bardziej zaawansowane. Amatorskie kamery częściej wykorzystują zapis beztaśmowy i format AVCHD.

AVCHD
Nowszym formatem, który zdobył rynek przebojem jest AVCHD. Wykorzystuje kodek h.264 z grupy MPEG-4. Z powodu większej kompresji, pliki w tym formacie są mniejsze niż tej samej długości zapis w HDV. Pozwala to zaoszczędzić miejsce na dysku, natomiast stwarza problemy przy odtwarzaniu i montażu, ponieważ wymaga szybszych procesorów i kart graficznych. Na szczęście ciągły postęp w tej dziedzinie spowodował, że to co kilka lat temu wymagało zaawansowanych stacji graficznych, obecnie dostępne jest już dla przeciętnie wyposażonych komputerów.

Nośniki na których zapisywany jest materiał w formacie AVCHD to dyski optyczne, pamięci flash i dyski twarde. Również aparaty fotograficzne, z opcją nagrywania filmu zapisują w tym formacie, z reguły na kartach lub w pamięci wewnętrznej. Niektóre z nich stanowią poważną konkurencję dla tradycyjnych kamer, np. lustrzanki Canona 5d i 7d, ale o tym warto napisać szerzej, więc na pewno poświęcę tematowi oddzielny artykuł.

Pierwsze kamery nagrywające w formacie AVCHD pojawiły się w 2006 roku. Były to modele Panasonica: HDC-DX1 (nośnikiem była 8cm płyta DVD) i HDC-SD1 (karta SDHC) oraz Sony: HDR-UX1 (8cm płyta DVD) i HDR-SR1 (dysk twardy 30 GB). Od tamtej pory pojawiło się wiele kamer innych producentów: JVC, Canon, Samsung, Creative, Kodak, Hitachi, w większości dostępnych również w Polsce, więc można z dużym prawdopodobieństwem powiedzieć, że kupując kamerę trafimy na format AVCHD. Tym bardziej, że jak wcześniej napisałem, najczęściej jest on implementowany w modelach amatorskich.

Jedynie Panasonic z konstrukcjami AG-HMC151 oraz AG-HMC40 puka do drzwi segmentu półprofesjonalnego. AG-HMC151 konstrukcyjnie jest bardzo podobna do kamer AG-HVX200 i AG-HPX170, różnica polega właśnie na formacie zapisu i nośniku. W “poważniejszych” braciach Panasonic stosuje format DVCPRO HD rejestrowany na specjalnie zaprojektowanych kartach P2, które zapewniają niezawodność i wysoką odporność na uszkodzenia, cechy konieczne w sprzęcie profesjonalnym.

DVCPRO HD
Powstał przez rozwinięcie formatu DVCPRO, który jest profesjonalną wersją DV, opracowaną przez firmę Panasonic. Stosowany wyłącznie w sprzęcie półprofesjonalnym (AG-HVX200, AG-HPX170) lub profesjonalnym (AG-HPX301). Nośnikiem mogą być kasety DV lub karty P2.

XDCAM EX
Format XDCAM został opracowany od początku przez firmę Sony i zaprezentowany w 2003 roku. Zapis odbywa się na specjalnych dyskach optycznych, podobnych do Blu-ray, ale zabezpieczonych ochronną obudową. W 2007 roku Sony przedstawił pierwszą kamerę formatu XDCAM EX: PMW-EX1, a rok później jej większą wersję PMW-EX3. Zapis odbywa się na kartach SxS, podobnych do P2 Panasonica. Kamery Sony charakteryzują się wysoką czułością, dzięki czemu mogą nagrywać w kiepskich warunkach oświetleniowych. Stosowane są nawet w filmach pełnometrażowych, np. jeżeli z powodu szczupłości miejsca nie można kręcić na kamerach filmowych, które mają duże gabaryty.

One Response to “Porównanie formatów HD”