Domowe Wideo HD

W styczniu tego roku kupiłem sobie kamerę HDV Canon Legria HV-40. Jest to wersja kamery HV-40 na rynek europejski, czyli tam, gdzie telewizja jest w systemie PAL. Za oceanem też jest to HV-40, ale model nazywa się Vixia.

Jest to kamera, która nagrywa materiał na kasetkach DV. Nie jestem z tego powodu za bardzo zadowolony, ale ma to swoje dobre strony. Wybrałem ją tylko z jednego powodu. Jaki to był powód, o tym za chwilę.

W zestawie oprócz samej kamery i akumulatora, dostajemy ładowarkę (a w zasadzie zasilacz, podłączany do gniazda z tyłu kamery), pilota i osłonę na obiektyw. I tyle. Jeśli chodzi o kable, dostajemy kabel USB, kabel component video z przejściówką do wpięcia do kamery i kabel RCA (composite video / analog audio). Kabli do zrzucania materiału na komputer brak. Warto kupić je przy okazji. Osobiście kupiłem kabel FireWire (IEEE 1394, kamera wyposażona jest w gniazdo 4-pinowe, w komputerze zaś mam gniazdo 6-pinowe). Kamera ma też złącza HDMI (out), USB, na przejściówkę component, oraz dwa gniazda mini-jack — jedno do podłączenia kabla RCA / słuchawek a drugie do podłączenia mikrofonu.

Widok z przodu, instrukcja, akumulator i pilot. Kabel widoczny po lewej stronie nie wchodzi w skład wyposażenia kamery.

Dlaczego właśnie Canon HV40?

Kamerę kupiłem w jednym z offline-owych marketów z elektroniką, ale nie tym dla idiotów. 😉 Poszedłem i powiedziałem, jaką kamerę chce i okazało się, że tylko ta jedna spełnia wszystkie moje wymagania. A te wymagania to były:

• możliwość nagrywania filmów w HD,
• tryb pracy 1080p, czyli progresywnego skanowania w rozdzielczości 1080 linii,
• gniazdo do podłączenia zewnętrznego mikrofonu.

Bardzo istotne znaczenie miało dla mnie to gniazdo mikrofonowe. Chciałem bowiem nagrywać jakieś wywiady, poza tym zapewnić lepszą jakość dźwięku w moich filmach. Dokupiłem później dwa mikrofony stereo, o tym będzie w kolejnych wpisach.

Widok od tyłu.

Cechy kamery Canon Legria HV40

Poniżej niektóre z najważniejszych cech tej kamery:

• 10-krotny zoom optyczny,
• matryca CMOS o rozdzielczości 3,1 MPx,
• optyczny stabilizator obrazu,
• filmowanie w rozdzielczości 1920×1080 w trybie 50i (przeplot) i 25p (skanowanie progresywne),
• zapis zdjęć na karcie mini SD,
• lampa błyskowa do zdjęć i lampka LED do kręcenia filmów przy słabym świetle,
• gwint o średnicy 43 mm do nakręcania filtrów,
• pilot bezprzewodowy na podczerwień,
• możliwość prowadzenia odsłuchu dźwięku podczas nagrywania.

Jak się korzysta z HV40?

Recenzja będzie przy w formie następnego wpisu. 🙂

3 Responses to “Canon Legria HV40 – moja kamera”